HALO ZIEMIA? A kto tam tak pięknie opowiada?

11MFSO_tloFB_z ikonka

Już wkrótce, jak każdego roku w listopadzie, chciałoby się powiedzieć : JAK ZAWSZE (choć w tym wypadku „zawsze” to dopiero 11 lat…), w gościnnych progach Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie nastanie czas opowieści.

Jak zawsze opowiadacze z Polski i różnych stron świata, każdy w swoim niepowtarzalnym stylu, podzielą się ze słuchaczami historiami, czerpiącymi zarówno z literatury i życia, jak i tradycyjnych praktyk opowiadania. Instytut Teatralny stanie się kosmicznym promem, który zabierze wszystkich uczestników festiwalowego święta ponad nasz codzienny wymiar czasu i przestrzeni, by gdzieś z oddali zawołać: Halo, Ziemia? Czy ktoś nas słyszy? Co wy tam robicie?

Halo, Ziemia? Podtytuł Festiwalu prowokuje przyjęcie pełnej zdumienia i niepokoju perspektywy spojrzenia na naszą planetę , przyprawionej zachwytem i buntem, lękiem i nadzieją, a czasem śmiechem i ironią.

Świetnym wprowadzeniem w taki nastrój będzie otwierająca Festiwal opowieść Czytagramów w oprawie muzyki oraz kosmicznej, kwadrofonicznej audiosfery:

16 października 1974 r. w godzinach wieczornych został uprowadzony młody człowiek, muzyk, obywatel kraju zza żelaznej kurtyny. Był to czas zimnej wojny, krótkiego wzlotu kwadrofonii, która miała zastąpić stereofonię, długiego triumfu albumu The Dark Side of the Moon grupy Pink Floyd. Były to także złote lata polskiej piłki nożnej. W 2016 roku stacja nasłuchowa NASA przechwyciła wiadomość z Kosmosu, że człowiek ten wraca na Ziemię…

Czy w poszukiwaniu odpowiedzi na nurtujące nas dzisiaj pytania warto jeszcze powracać do mitycznych historii o stworzeniu świata? Ci co mają co do tego wątpliwości, powinni zobaczyć Kalevalęfiński epos, który odczyni na nowo Nick Hennessey – pieśniarz, autor i opowiadacz z Wielkiej Brytanii, który w mistrzoweski sposób łaczy dźwięk, pieśń i słowo mówione w jedno, wyjątkowe i porywające widowisko.

Mam francuskie imię, polskie nazwisko i meksykańską duszę – abym mogła istnieć, ci, którzy żyli przede mną, musieli wyruszyć w drogę, emigrować – tak opowiada o sobie Janet Pankowsky z Meksyku, która zabierza nas najpierw nad brzeg rzeki na spotkanie z Opowieściami ze sznurka na pranie, na który się złożą tradycyjne meksykańskie pieśni i historie oraz utwory Violety Parry, Eleny Poniatowskiej i Isaaca Singera. To spotkanie z opowieściami kobiet, które piorąc w rzece albo we wspólnej pralni, wypełniają przestrzeń słowami. W ich historiach odnaleźć można wolność i uzdrowienie, ból i śmierć, współczucie i życie, godność i fantazję…

Janet zaprasza też na drugi spektakl Szlak moich opowieści: Opowiem wam historie, które – jak my wszyscy – mają swoje korzenie w Afryce. Opowiem też historie z Bliskiego Wschodu, skąd pochodzą moi przodkowie, i z Europy Wschodniej, gdzie mieszkali moi dziadkowie i gdzie urodził się mój ojciec. I opowiem też historie z Meksyku – tam jest księżyc, który co noc kołysze mnie do snu.

Swój niezwykły Plecak pełen opowieści, otworzy przed nami (a może wrzuci nas do środka?) Rachid Akbal, opowiadacz pochodzący z Algierii, który buduje współczesne miejskie narracje, przenikające się z echem tradycyjnych opowieści i legend.

Hugh Lupton jeden z najwybitniejszych brytyjskich opowiadaczy zaprezentuje widowisko Zaklęcia na czubku języka, na które złożą się historie, pieśni, melodie i poezja. Wypowiadane słowa ożyją, przywołując i odsłaniając wyspiarskie tajemnice Brytanii i wyrafinowane przebiegi i zwroty celtyckiej i anglosaskiej wyobraźni.

Jak zawsze na Festiwalu będzie można zobaczyć oryginalne adaptacje dzieł literackich. Tym razem Jeanne Ferron z Francji zaprezentuje brawurową interpretację Historii Julii i jej Romea – pełną humoru i wzruszenia opowieść z perspektywy piastonki Julii, nowe odświerzające spojrzenie na szekspirowską klasykę.

Już wkrótce, jak każdego roku w listopadzie, chciałoby się powiedzieć : JAK ZAWSZE (choć w tym wypadku „zawsze” to dopiero 11 lat…), w gościnnych progach Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie nastanie czas opowieści.

Jak zawsze opowiadacze z Polski i różnych stron świata, każdy w swoim niepowtarzalnym stylu, podzielą się ze słuchaczami historiami, czerpiącymi zarówno z literatury i życia, jak i tradycyjnych praktyk opowiadania. Instytut Teatralny stanie się kosmicznym promem, który zabierze wszystkich uczestników festiwalowego święta ponad nasz codzienny wymiar czasu i przestrzeni, by gdzieś z oddali zawołać: Halo, Ziemia? Czy ktoś nas słyszy? Co wy tam robicie?
Halo, Ziemia?
Podtytuł Festiwalu prowokuje przyjęcie pełnej zdumienia i niepokoju perspektywy spojrzenia na naszą planetę , przyprawionej zachwytem i buntem, lękem i nadzieją, a czasem śmiechem i ironią.

Świetnym wprowadzeniem w taki nastrój będzie otwierająca Festiwal opowieść Czytagramów w oprawie muzyki oraz kosmicznej, kwadrofonicznej audiosfery:

16 października 1974 r. w godzinach wieczornych został uprowadzony młody człowiek, muzyk, obywatel kraju zza żelaznej kurtyny. Był to czas zimnej wojny, krótkiego wzlotu kwadrofonii, która miała zastąpić stereofonię, długiego triumfu albumu The Dark Side of the Moon grupy Pink Floyd. Były to także złote lata polskiej piłki nożnej. W 2016 roku stacja nasłuchowa NASA przechwyciła wiadomość z Kosmosu, że człowiek ten wraca na Ziemię…

Czy w poszukiwaniu odpowiedzi na nurtujące nas dzisiaj pytania warto jeszcze powracać do mitycznych historii o stworzeniu świata? Ci co mają co do tego wątpliwości, powinni zobaczyć Kalevalęfiński epos, który odczyni na nowo Nick Hennessey – pieśniarz, autor i opowiadacz z Wielkiej Brytanii, który w mistrzoweski sposób łaczy dźwięk, pieśń i słowo mówione w jedno, wyjątkowe i porywające widowisko.

Mam francuskie imię, polskie nazwisko i meksykańską duszę – abym mogła istnieć, ci, którzy żyli przede mną, musieli wyruszyć w drogę, emigrować – tak opowiada o sobie Janet Pankowsky z Meksyku, która zabierza nas najpierw nad brzeg rzeki na spotkanie z Opowieściami ze sznurka na pranie, na który się złożą tradycyjne meksykańskie pieśni i historie oraz utwory Violety Parry, Eleny Poniatowskiej i Isaaca Singera. To spotkanie z opowieściami kobiet, które piorąc w rzece albo we wspólnej pralni, wypełniają przestrzeń słowami. W ich historiach odnaleźć można wolność i uzdrowienie, ból i śmierć, współczucie i życie, godność i fantazję…

Janet zaprasza też na drugi spektakl Szlak moich opowieści: Opowiem wam historie, które – jak my wszyscy – mają swoje korzenie w Afryce. Opowiem też historie z Bliskiego Wschodu, skąd pochodzą moi przodkowie, i z Europy Wschodniej, gdzie mieszkali moi dziadkowie i gdzie urodził się mój ojciec. I opowiem też historie z Meksyku – tam jest księżyc, który co noc kołysze mnie do snu.

Swój niezwykły Plecak pełen opowieści, otworzy przed nami (a może wrzuci nas do środka?) Rachid Akbal, opowiadacz pochodzący z Algierii, który buduje współczesne miejskie narracje, przenikające się z echem tradycyjnych opowieści i legend.

Hugh Lupton jeden z najwybitniejszych brytyjskich opowiadaczy zaprezentuje widowisko Zaklęcia na czubku języka, na które złożą się historie, pieśni, melodie i poezja. Wypowiadane słowa ożyją, przywołując i odsłaniając wyspiarskie tajemnice Brytanii i wyrafinowane przebiegi i zwroty celtyckiej i anglosaskiej wyobraźni.

Jak zawsze na Festiwalu będzie można zobaczyć oryginalne adaptacje dzieł literackich. Tym razem Jeanne Ferron z Francji zaprezentuje brawurową interpretację Historii Julii i jej Romea – pełną humoru i wzruszenia opowieść z perspektywy piastunki Julii, nowe odświerzające spojrzenie na szekspirowską klasykę.

Hugh Lupton i Nick Hennessey tym razem zjednoczą swoje siły i na skrzydłach opowieści zabiorą nas w głębiny lasu Sherwood, tam, gdzie bije serce swobody i gdzie zbiera się Wesoła Kompania Robin Hooda (Drzewo swobody. Robin Hood i jego historia).

Gospodarze Festiwalu, opowiadacze z Grupy Studnia O., zapraszają na opowieści na podstawie prozy Mirona Białoszewskiego (Z Białoszewskim). Przestrzeń tej opowieści rozciąga się gdzieś między blokami Chamowa na Saskiej Kępie za kładką a nadwiślańskimi krzakami i prowadzi w stronę Portu Praskiego, a jej materią są pojedyncze słowa i całe frazy zahaczone o inne słowa, codzienne mówienie, okrzyki miejskie i stare pieśni.

Balladę postindustrialną na akordeon i głos. Pieśń słowika rozbójnika opowie i wyśpiewa Magda Lena Górska. Ramy tej starej historii należą do cyklu średniowiecznych bylin ruskich, jednego z najciekawszych zjawisk ustnej twórczości ludowej. Skonstruowana na nowo, osadzona w postindustrialnym krajobrazie, wyśpiewana we współczesnym języku opowieść ta przeniesie nas w miejsce, gdzie dawne i nowe czasy przeglądają się w sobie.

W jeszcze inną wędrówkę Wokół wielkiej tajemnicy – w świat plemiennych baśni narodu Lakota zabierze nas Magda Polkowska/Baśnie Ludów Ziemi.

Salę Instytutu Teatralnego rozświetli Światelnica – święto światła i świata, który się rodzi. A materia świata – Baja utkana jest z nieprzeliczonych nici opowieści migotliwych jak światło, opowieści słowiańskich, które wywołają i wyśpiewają Emilia Raiter (harfa) i Łukasz Szypkowski.

Jak zawsze na Festiwalu nie zabraknie spektakli dlastarszych i młodszych dzieci. Beata Frankowska z toarzyszenim znakomitych muzyków: Oleny Yeremienko i Barta Pałygi zaprezentuje spektakle: Valemon w białego niedźwiedzia zaklęty. Baśnie norweskie Magiczny ogród. Opowieści Ziemi – baśnie z różnych stron świata: z Kazachstanu, Ameryki Północnej, z wyspy Bali i…z Polski, które składają się na książkę Opowieści Ziemi (wydawnictwo Musszelka 2016).

Chundereke – to odległa galaktyka, w której wszystko jest zabawne i proste, jak bujanie w obłokach, do której klucze zna Aneta Cruz-Kąciak – miłośniczka i znawczyni baśni i legend z Ameryki Łacińskiej.

Opowieści o Łobuziakach, czyli na przekór i pod prąd, zaprezentują Agnieszka Aysen Kaim, Ola Wielemborek i Gwidon Cybulski.

Dźwięki harfy, banjo, skrzypiec, gwizdków, grzechotek i innych przeszkadzajek wywołają Opowieści o stworzeniu świata – historie pochodzące z tradycji, wierzeń, mitów różnych kultur w wykonaniu Emilii Raiter i Sebastiana Pikuli.

Magda Lena i Jeanne Ferron zapraszają na polsko-francuski spektakl (a zarazem pojedynek) Rikiki i Baba-Jaga.

Czy Ziemniaki są z kosmosu (?) Na to pytanie odpowiedzą Kaja Prusinowska, Olga Stopińska i Nikodem Bąkowski. Kosmiczna podróż rozpoczyna się w dniu, kiedy pewien ziemniak postanawia sprawdzić co dzieje się we wnętrzu Ziemi…

Ja będę miał przyjemność zaprezentować opowieści futbolowe Kto tu tak pięknie strzela? na podstawie autorskiej książki Gole wszech czasów (wydawnictwo Egmont 2016). Zapraszam tych którzy wierzą i tych którze nie wierzą, że opowieści z dziejów piłki nożnej, o golu wielkiej ciszy, o niewidzialnym golu czy indiańskim dryblingu mogą mieć moc porywających baśni.

Jak zawsze kulminacją festiwalu będzie tradycyjna sobotnio-niedzielna Noc Opowieści, w której wezmą udział wszyscy artyści a oprawę muzyczną zapewni zespół Księżyc. To będzie długa podróż przez czas i przestrzenie. W Noc Opowieści przychodzą do nas historie i pieśni ze wszystkich wymiarów: mity i eposy, baśnie i zdarzenia z naszego życia, wspólne zaśpiewy i osobiste pieśni. W tym roku wędrujemy wokół tego wielkiego tematu kultury: pokarmów i jedzenia. Komu ziarno na drogę, komu jabłko, komu mleko i miód?

Przybywajcie na Festiwal i kosztujcie!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ten wpis został opublikowany w kategorii Wydarzenia, Opowiadacze. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.